kahverengi dünyam

Karşımda duruyor…
Meraklı gözleri bana bakıyor. Bütün huyları, yaşamı benim önümden rahatça seyredebiliyor. Biliyorum attığı her adımı artık. Her sesinin ne için yankılandığı havada… Ben ona sığınıyorum, o benimle eğleniyor. İçindeki temizlik, huyuna yansıyor su gibi ve temiz her şeye atıyor kendini, güzelleştiriyor aklınca.
Sol elimle şu an, yanı başımda... Yaramazlığı anlatıyor bana. Öyle bir bağ ki, acıtıyor canımı ben istersem eğer ve uzaklaşabiliyor en ufak sinirimde. Ama kopmuyor hiç yanımdan en güzeli. 5–6 dakikamı çalıyor farkında olmadan ben, alıkoyuyor en masumiyetiyle ve sevimliliğiyle. O an unutuyorum bütün yaramazlıklarını, suçlarını, kaçışlarını… Tatlı belam oluyor bazen çünkü koşturuyor beni heyecanının peşinden.
Uyandırıyor sabahın en güzel yerinde uykunun, korkusuzca. Ve biraz sonra aynı şey kolumun, koltuğumun, yorganımın altında arıyor sıcaklığı.
Benim gibi oluyor zaman geçtikçe. Görüyor, hissediyor, anlıyor ve öyle olması gerektiğini sanıp daha da bağlıyor bana kendisini.
Anlattırıyor bana kendisini ve gülümseme hediye ediyor herkese. Bazen de bir ürperiş. Hoşuma gittiğini biliyor varlığının ve onun gururuyla uyuyor hep.
Düşünüyorum sonra ve farkına varıyorum mutlu olarak; bir sıcaklığın her zaman ve hiç bir şey beklemeden yanımda olduğunun. Beni çevremdeki onlarcasından çok daha iyi tanıyor ufacık yüreğiyle. Bir bakışımdan, bir sesimden anlıyor her bir şeyimi. Benim dilimi konuşsa eğer : ) merak ediyorum neler sakladığını içinde, anlatacağı bana. Ama ortak bir iletişimimizin olduğunu da söyleyebiliyorum rahatça.
Benim gibi, duygularıyla yaşayan birinin yanında, (ceza olarak mı, piyango mu bilmiyorum ama) 24 saat sevgi bekleyen bir şey! koyarsanız, onu benden almak sanırım imkansız olur gün geçtikçe…
Huzurumu, hayatımı, enerjimi ve dünyamı farkında olmadan benimle paylaşan şey… Her geçen gün daha çok seviyorum seni.