sıradaki şarkı yine bana gelsin...

kaybetmişim ne olduğunu bilmediğim o havayı, neden diye soruyordum, yazamıyorum?
Nelerle dolu kafamın içi düşündüm şimdi. Ayıklayıp aralarından neler dökülebilir kağıda diye. Zamanın sahtelikleri bir çoğu... görev tamamladılar, rafa kaldırılmışlar sonrasında.yok mudur aralarında bir adet kalemi oynatmaya değecek yerinden?, yazdırmak isteyecek uzunca, sayfaları kirlettirecek herhangi birşey...
öz eleştiri yine,
yine aynı alıştığım ben,
malzeme aynı...
zaman farklı.
ne kadar yalan varsa, tutulup atılmış zihnimin çöplüğüne...ucuzcuyuz nede olsa, yetinilenler mutlu oldukların kadar ufak.
gider bu ritm.. yazmasam da, doluyor hafıza yenilerle. bir fotoğraf karesine sığıyor belki, belki de iki çift lafa, laf arasında...
bak, yine şarkı değişti, bende öle...
anlattıklarım, yaşadıklarımdan arta kalan mı? iki melodinin bana anlattıkları mı sorsam, bir şarkı daha değişir, bende...
"insanlar herşeye sahiptir az ya da çok, kendileri serper yüreklerine, zihinlerine doğrularını, yanlışlarını. kendi ağızlarından bakarlar hayatın tadına..."