Bir şarkı anısı...

Unutma, imkansız yoktur sevgili.. Unutmak imkanlar dahilindedir.. imkansız değil..


"Elini son defa yanağıma koy istemiyorsan giderim..."

Hani Leman ablamıza eşlik ettiğimiz dakikalarımız vardı bizim.. ŞArkılarında sarhoş olduğumuz ortak sanatçılarımız.2 tek atıp geçmişe sünger çektiğimiz dakikalarımız vardı.. İkimizindi onlar.. Sonsuza dek ikimizin. Geçip giden zamana aldırmayan bir aşkımız vardı. -di li geçmiş zamanlara akıttığımız gözyaşlarımız, sebepsizce susmalarımız vardı konuşmamız gerekirken. 2-3 süslü sözümüz vardı kaybolan gecelerde. Şafak sökerken kurduğumuz düşlerimiz vardı.. Şafağın sökmesini beklemeden gözlerimizin içine bakıp birbirmize fısıldadığımız. "Senin için senden geçerim" konulu tartışmalarımız vardı. Kuşlar gibi özgür bıraktığımız bir benliğimiz vardı.. Uzaklara ama çok uzaklara gitse dahi birbirmizi hissedecek derecede birşeylerimiz vardı içimizde bir yerlerde.. Herşeyin başladığı o sahil kasabasında kurduğumuz düşler vardı. Şehirler arası yolculuklar gibi 4 saatte bir ara veren. Gidilicek yolların bitmeyişi gibiydi.. Hani hep yanyana, en arka koltukta yarım kalmış şarkıları tamamlarmışçasına.. Hep bir birliktelik sözkonusuydu senle...