düşüklük

gardımın düştüğünü hissediyorum
adımı her zaman ilk seferinde söyleyememe sıkıntım
görünüşü dışa dönükse
güzelse bakan
suratı unutulmaz etkiler taşıyorsa
elimi kolumu koyacak delik ararım

durumu ansızın değişecek şekilde
hızı uçak kadar hani
ama her seferinde düşme tehlikesi
uzatıyorum elimi ben de
sanki elleri ellerime değmeye hazır
öyle bir umut
bir arzu içimdeki

oturup uzun uzadıya
okulun iki ayrı kutbunun ortasında
yazdığım ve şarkılar arasında
öğle sonrası
gelenin umurunda değilim
geçen geçti zaten

yorgunluğum artıkça günbegün
okuduğum her kitap sonrası
biraz daha biliyorum bir şeyler
yüküm o denli ağırlaşıyor

sığındığım şair limanları bana
daha çok var çocuk, diyorlar
kimseden gizlemediğim yazma isteğimi kırbaçlıyorlar
aldığım darbelerle
unutuyorum bazen nefes almayı
gardımın altı eksi elli derece suda ben
boğuluyorum
ölüyorum

20.03.2007