:>

durağan bir gece yarısında, sessiz bir odada, amerikanca bi televizyon karşısında, kafa karıştıran şeyler arasında, hiç birşeyin ne demek olduğunu düşünmeden, içinden konuşmaktan nefret etmenin güzel bişey olduğunu sanan, odada yanan ışığın aslında gözleriyle alakalı bir yanılmasa olduğunu düşünen, ama birşey hakkında uzun düşünmeyi beceremeyen, nasıl bir karaktere sahip olduğu konusunda bugüne kadar hiç kafasını yormamış, sesleri ayırt etmektense sadece duymayı tercih etmiş, dans eden insanların ne yaptığını anlamayan ve hayvanların kutsallığına inanan bir deli varmış.Ömrü boyunca sadece 1 cümle kurmuş;
"Saçmalayı seviyorum"