ortaya karışık

ben bişeyler anlatıyorum, yazıyorum şimdi mesela, dinleyen-okuyan her kimse sadece duymak-anlamak istediğini yakalıyor benden...Düşünüyorum ben o zaman.Güzel olan düşünmek aslında, sadece kendinle paylaşıyorsun.Bencillik gibi gözükebilir ama değil.Asıl olan manasını yakalayabiliyor her zaman düşüncelerde.
Sabahı buluyor zaman..Gereksiz bi görüşme+uyku bölünecek diye hiç başlamama isteği=kendini yazarken bulmak.Eşit değildir aslında , sonuçlar kesin değildir.Karıştırmaya başladığını hissedince , başlığın mana kazandığını anlıyorum yavaştan.
Neyse, arada başka şeylere takılarak devam ediyoruz...bir şarkı daha katıyoruz bünyeye.Loop'dan çıkarıyoruz ötekini.Düşündürmeyen şeyler dinlemeye özen gösteriyoruz bir de.Mesela bir Temporary Peace açıyoruz ki şarkı bizi havasına alsın, biz şarkıdan havaya girmeyelim. Eğer kaçmak, kurtulmak istiyorsak bişeylerden, kafada yer almasın istiyorsak böyle yapmak gerekir.Havasına alan şeyleri seçeriz daha çok.Girmeyiz istenmeyen fırtınalara...Sakin bir sallanan sandalye moduna sokarız kendimizi.Düşünmeyiz.Bunu başarmaya çalışmak için uraşmak bile bir doğrudur.Kurtulmak için , çıkarmak için kendi kendimizi bataklıktan haraketsiz kalırız evvela bir süre...Düşünürüz ve mantığı ne yazık ki sokabiliirz bünyeye.Ne yazık ki,çünkü mantık duygularımızın kötü kalpli arkadaşıdır...Bencil olan...
Başlığa uysun diye değiştiriyoruz lafı yine.Biras kafayı ve kulakları yoksun tutuyoruz yazıdan , çünkü tedirginliği var uyanıcak diye aile fertleri artık.Bi yandan sabah ezanı okunuyor.Bi yandan snow patrol.Ve ben ayıp olmasın diye , gözlerin şişikliğini azaltmaya gidiyorum sol yanımdaki yatağa...
06,05/15-02-2007