üstü kalsın..

Bir kadından geriye kalan eski bir kalp. Sürtünmeden aşınmış, boyası akmış ve yarım kalmış... Nedenini bilmediğim bir gidiş.. Bir terk ediş beni derinden irdeleyen.. Sevmelerin bir kamyon yükü ağırlığında olduğu bir 3. dünya ülkesi.. Yaşayamadıklarımız, yaşayacaklarımız ve hiç çıkmayan gözyaşı sesleri... Kısa mesajlar biriktirme çabaları nafile gelmeye başladı benliğime.. Sildiğim yer telefon rehberi sadece, "shift+delete" yok hiçbir bünyede.. Klavyenin beni ilk kez zorlayışı tanıdık bir yalansımanın artçı depremi..DAha büyüğünü beklemekteyim..

Solumdaki aynanın üstüne yapışmış tozları bir anda elimde silmeye kalkıyorum.. Depresif atak, şizofreni, depresyon... Üçü bir araya gelmeye başladı şimdi..

Bakındığımda etrafıma tabiri caizse aval aval, bir düşünce tutuyorum aklımdan. Bırakmamak üzere.. Son bir gayretle sigaramı çekiyorum ciğerlerimin en derin yerlerine..

Kafam çok bi o kadarda karışık durumda şimdi..

Beni terk eden kadını görüyorum gittiğim her yerde.. Beni yüzüstü bırakan bir sevdaya ağlıyorum nedensizce... Onurumu satıyorum aşka, "üstü kalsın" diye ukalalıkta yapıyorum hani.. Hak etmediğimi yaşıyorum kanımca.. Yada neyi hak ettiğimi varsayamıyorum.. Kelimelerle sevişmek istiyorum sebepsizce... Onlarla oynamak, onlarla büyümek ve birazda onlarla bir olup büyümek..

Yazdıkça karamsarlaşıyorum... Yazcıkça pesimist bir hale bürünüyorum.. Az önce yalın haldeyken tüm acı sıfatları üstüme ekliyorum... Sıradanlaşıyorum... Boğuluyorum... Kurduğum düşlerin içinde idam ediyorum kendimi.. Kalemleri kırıyorum.. Düşler çıkmazına geldiğimde fark ediyorum herşeyi..

Düşlediklerimle yaşadıklarım arasında köşe kapmaca oynuyorum....
Ve ben birdaha asla geri dönmemek üzere gidiyorum...