Yeni yaşa eski göndermeler..

Sarıp sarmaladağım, ardından içine naftalinler saldığım dostlukları dolabımdan çıkarmam gerekli belkide...
Yeni yaşın omzuma yüklemiş olduğu sorumluluğun ağırlığı altında daha şimdiden, daha yolun en başındayken yorgun hissetmeye başladım kendimi. Yıllar ellerimizden eriyip giderken gelen "mutlu yıllar" iletileride eksilmeye başladı. Gözümü kırpmadan uğruna savaşacağım insanların, sadece bir kez bile olsun akıllarına düşmemek-düşememek ne denli acıysa, kaybolup gitmek o denli pas kokulu.. Maviliklere dalıp gitmek şuursuzca uzaklara.. Bence en mantıklısı bu artık....