yalan'ım,yarınım,benim varlığım...

merhabalar beni dinleyen, izleyen 7o milyon türk insanı ve belki de avrupa'daki yurttaşlarım...bugünün konusu yalan..çoğunuzu " o da ne" dercesine bakarken görüyorum..aa olur mu biz yalan söylermiyiz..yıllar önce bir sözlükte yaptığım tanım geldi yalan için(yaklaşık 1 yıl 3 gün):"gayet de herkesin söylediği, baldan tatlı, söylendikçe söylenesi gelen, he man'den super man'den ve hatta dünyayı kurtaran adam'dan daha çok dünyayı kurtaran, herkesin bu kadar sevip bir türlü üstüne almak istemediği nacizhane şey."
-yalan söyler misin?
+hayır.
-demek bu kadar sık..

bu konu nerden aklıma geldi peki..bugün toplu taşıma aracında(otobüsten daha sevimli duruyor dimi toplu taşıma)...kuş kadar cüssemle(kuştan kastım serçe değil, kartal falan.) oturdum koltuğuma.baksan kendi yerimi anca kaplarım belki de artar koltuğum bu bakımdan yanıma oturan şanslıdır kolayca gideriz..lakin elinde bir paket kestaneyle yüzünde en az kafası büyüklüğünde sivilceler(abartıyı seviyorum) irice(aslında burda abartı kullanmalıyım.şişko) bir kız oturdu yanıma..artist(artisten kastım cameron diaz değil bildiğimiz akrep nalan) bıraktı poşetleri ayağımın üstüne.sol bacağım kızın bacağından gelen sıcaklıkla ürkmüş,gözlerimi açmış bakıyorum kıza.kendmi bir nevi rahatlatmak amacıyla belki bir tarafım rahat eder diye kızla yer değiştirdim.kalktım cam kenarından kızla takas yaptık yerlerimizi.kalktığı yerden duman çıktığını görünce bir an tereddüt etmedim değil ama o çoktan kurulmuştu yerime..ben de mecbur oturdum.evvel zaman sonra bu kızımız uyudu,inanın kafası üstüme düşmesin diye elimden geleni de yaptım.hatta nerdeyse bacağımın sadece bir kısmı koltuktaydı vücudumun diğer kısımları yer çekimi kanununu reddedercesine görünmez bir koltukta oturur gibi havadaydı.yılmadım.hatun demeye dilim varmayan insan derin uykuya daldı.o koca bünnyenin nefes alış verişini artık kaldıramayan burun delikleri artık iflas etmiş görevi ise ağız almıştı.yani ağzı açık uyuyordu artık.görmenizi isterdim..iyice kaykılmış,irice,sivilceli kız elinden düşmek üzere olan paketiyle yanımda...aniden telefonu çaldı,cüssesiyle alay edercisine mini minnacıktı telefonu..açtı:"aşkımm" (oha yani adalet mi lan bu dedim kendi kendime) kız devam etti"napayım hayatım bende otobüste bebekler gibi uyuyordum" bebek?noluyor dedim.eğer bebeksen olsa olsa chucky olur senden...sora düşündüm yaşasın yalan diye...bir de aynı şeyi bir gece yarısı su içmeye kalktığımda(sakın çişe diye düşünmeyin.kızlar tuvalet yapmaz) aynada makyajsız yüzümü görünce düşünmüştüm(aramızda kalsın 70 milyon).makyaj da bir nevi yalan değil mi.seviyorum seni yalan.iyi ki varsın.nice yıllara