bydnvr's life...

Ayrılık kokusunun en bol olduğu bir mevsimin ortalarına doğru, inanıpta uğruna ölebileceğim bir sevdadan vazgeçmek zorunda kalmışçasına üzüntülerle sevişiyorum.. Ardından yaktığım sigarayla tümleşip duman oluyorum, kayboluyorum..Kış ayazında kurduğum düşlerin sıcaklığıyla ısınıyorum. Düşlerin ağırlığı ile yoğuruyorum hamurumu. Tuza basıyorum kalbimi, acısını alması için aşkın..
Bir hayat değiştiriyorum ben, hep bu mevsimde. Çoğu bitişi aynı mevsime sığdırıyorum, yeni başlangıçlar için bitmesini bekliyorum mevsimin. Sonbaharın soluk teninde ışıldamalarını göremiyorum aşkın. Kör oluyorum her sonbahar ağlamaktan. Her kışı gözümde yaşla bekliyorum kapıda. Yere düşen her yağmur damlası gibi narin oluyorum bu zamanlar... Ansızın üste çöken kara bulutlardan hazin bir sonu daha öğreniyorum.. Aşklaşmaktan vazgeçiyorum..
Kırılıp çöpe atılmayı bekleyen kalemlerimi benzetiyorum insanlara. Birden yazarken beni yarı yolda bırakan, her kırılma sesinde iki küfür salladığım.. Öncesi hayata, sonrası kendime. daha dikkatli olablirdim belki kimbilir.. Gerçi yeni kalemlerde o kadar kaliteli değil.. Sadece renk var, ruh yok hiçbirinin içinde....